گیاه بادرنجبویه

نام فارسی: بادرنجبویه
نام علمی: Melissa Officinalis
نام انگلیسی: balm
نام فرانسه: melisse
نام آلمانی: melisse
نام ایتالیایی: melissa
نام عربی: حشیشة النحل
نام‌های دیگر: بادرنگبویه، مفرّح القلب، ملیسا

بادرنجبویه گیاه علفی پایا، پرشاخه و پرپشت است با ارتفاعی بین 30 تا 80 سانتیمتر که انواع وحشی و خودروی آن بلندتر نیز می‌شوند. ریشۀ این گیاه کوچک و استوانه‌ای، سخت و نسبتاً منشعب است و برگ‌های آن سبزرنگ، پهن، به‌شکل قلب با سطحی ناصاف و لبه‌های دندانه‌دار. طول برگهای آن 5 تا 8 و پهنای آن‌ها 4 تا 5 سانتی¬متر است. برگها، رگبرگهای متعدد دارند و به همین علت مشبک به نظر می‌رسند. سطح فوقانی آن‌ها سبز تیره و سطح تحتانی آن‌ها سبز روشن است. گل‌ها در قسمت فوقانی گیاه و در زاویۀ برگ‌ها تشکیل می‌شود. رنگ غنچه‌ها معمولا زرد کم‌رنگ است که پس از باز شدن به گل‌های سفید یا بنفش تبدیل می‌شوند. میوۀ گیاه بادرنجبویه فندقۀ چهارقسمتی و طول آن 1 تا 1.5 میلیمتر است. گل‌ها اواسط تابستان ظاهر شده و رایحۀ آن باعث جلب حشرات به‌خصوص زنبور عسل می‌شود.

زیستگاه این گیاه از نواحی جنوبی و مرکزی اروپا در اسپانیا تا قفقاز و آسیای صغیر و ایران است و در مزارع نیز کشت می‌شود.

گیاه بادرنجبویه را می‌توان از همان سال اول کاشت آن برداشت کرد. در سال نخست فقط یک برداشت ولی از سال دوم به بعد دو تا سه بار برداشت امکان‌پذیر است. اولین برداشت در اواخر تیرماه، دومین برداشت در اواسط شهریورماه و سومین برداشت در اواخر مهرماه انجام می‌شود. به این ترتیب که پیکر رویشی گیاه از 4 تا 5 سانتی‌متری سطح خاک برداشت می‌شود.
این گیاه معمولا تا چهار سال دوام می‌آورد ولی در صورت مراقبت و مدیریت مناسب تا ده سال هم به زندگی خود ادامه می‌دهد.

اگر برگ بادرنجبویه را بین دو انگشت بفشاریم، عطر مطبوعی شبیه بوی لیمو یا مشک از آن برمی‌خیزد. هرچه این بوی خوش شدیدتر، گیاه مرغوب‌تر. وجه تسمیۀ گیاه نیز همین است.

گرم و خشک در اواسط دوم

تقویت مغز، حافظه، هوش؛ قلب؛ کبد؛ معده
رفع و کاهش ترس؛ بوی بد دهان و پوسیدگی دندان
آرامش¬بخش و بهبوددهندۀ کیفیت خواب
تسکین دردهای مفاصل
کنترل خواب‌های آشفته
باز کردن گرفتگی‌های مغزی
افزایش شادی و فرح

برای تهیۀ دمنوش بادرنجبویه کافی‌ست 15 گرم از این گیاه را در یک لیتر آب جوش به‌مدت چند دقیقه دم کنید.

برای استخوان سرین مضر است.
افرادی که فشار خون دارند در مصرف آن احتیاط کنند.
برای بانوان باردار ممنوع است.

کندر و صمغ عربی

تا 15 گرم

ابریشم، پوست اترج

برگ بادرنجبویه دارای یک مادۀ تلخ، تانین (Tannin)، کامفر (Camphor)، قندهای مختلف، مواد رزینی، مواد پکتیکی (Pectic acids) و مقدار اندکی اسانس است.

جهت دریافت اطلاعات به‌روز با مشاوران ما تماس بگیرید.

این گیاه به صورت‌های حب، معجون، شربت و... مصرف می‌شود.

مقوّی دماغ و حواس، دل، جگر، معده
محلل ریاح و سودا
مسکّن اوجاع
مفتح سُدۀ دماغی