خرفه

نام فارسی: خرفه
نام علمی: Portulaca Oleracea
نام انگلیسی: Common purslane
نام فرانسه: Pourcelaine، Pourpier commun، Pourier potager
نام ایتالیایی: Portulaca
نام عربی: بقلة الحمقاء
نام‌های دیگر: خرفج، پرپهن، پرپین

خرفه گیاهی است علفی، گوشتی و یکساله که برگ‌هایی متقابل و گل‌هایی کوچک به رنگ زرد دارد (آرایش برگ‌ها به صورتی است که در هر گره دو برگ روبه‌روی هم قرار گرفته‌اند).
نژادهای وحشی خرفه عموماً ساقه‌های گسترده بر سطح زمین دارد ولی نژاد پرورش‌یافتۀ آن دارای ساقه‌ای ضخیم و گوشتی است که به ارتفاع ۱۰ تا ۳۰ سانتیمتر می‌رسد.
بیش از 90 درصد این گیاه را آب تشکیل می‌دهد و تمامی اجزای آن از برگ‌ها گرفته تا ساقه، گل‌ها و بذر آن خوراکی هستند و خواص دارویی و درمانی دارند.

منشأ اصلی خرفه خاور نزدیک است ولی امروزه در اغلب نواحی کرۀ زمین ازجمله ایران، استرالیا، هند، آفریقای شمالی و آمریکا رشد می‌کند. هرچند پراکندگی جغرافیایی آن در ایران به‌طور طبیعی نسبتاً وسیع است، به‌منظور استفاده در غذا (خام و پخته) آن را پرورش هم می‌دهند.
نوع وحشى خرفه معمولا در مناطق معتدل دنيا همه جا و در نواحى سايه‏دار مرطوب در مزارع و تاکستانها و حاشيۀ درياچه‏ها مى‏رويد. در ايران معمولا كشت مى‏شود، ولى به‏طور وحشى نيز در مناطق شمالى ايران در اطراف رشت، لاهيجان، اطراف تهران، تفرش، اراك و ساير نواحى مى‏رويد. تكثير آن از طريق کاشت بذر و در ماههاى ارديبهشت تا تيرماه صورت مى‏گيرد. خاك مزرعه بايد غنى باشد و مرتباً آبيارى شود.‏

تنها نکتۀ مهم در مورد برداشت خرفه این است که آن را قبل از آنکه به گل بنشیند باید برداشت کرد.

یکدست و هم‌اندازه، سبزرنگ و تازه و معطر باشد.

در سوم سرد و در دوم تر

تقویت بینایی؛ قلب
افزایش ادرار
رفع و کاهش سردرد با منشأ گرمی؛ حرارت معده، کبد، خون؛ قند خون؛ بواسیر؛
تسکین التهاب‌های پوستی مانند نیش حشرات و سوختگی
پوساندن زگیل‌های پوستی و سنگ کلیه

در برگهاى گوشتى و ضخیم خرفه علاوه بر مقدار زيادى آب (حدود 90 درصد) مواد لعابى لزج و پکتین (Pectin) و كمى مواد چرب وجود دارد. در گياه تازه در حدود يك درصد و در گياه خشك در حدود 70 درصد اکسید پتاسیم (K2O) مى‏باشد كه اثر مدر بودن را به گياه خشك مى‏بخشد. همچنین مقدار قابل ملاحظه‏اى منيزيم، آهن، آلومينيوم، منگنز، كلسيم، پتاسيم، سديم و اوره نیز در خرفه يافت مى‏شود. ضمنا برخلاف تشخیص و اظهار نظر بعضی محققین، خرفه فاقد ساپونین (saponin) است.

از آب برگ تازۀ آن تا 100 گرم و از دانۀ آن تا 10 گرم

خرفه را به شکل خام و پخته می‌توان مصرف کرد.

خرفه دقیقا مانند اسفناج دارای مقادیر زیادی از اگزالات است؛ بنابراین افرادی که سنگ کلیه دارند یا مستعد این بیماری هستند، نباید خرفه را بیش از اندازه مصرف کنند.
همچنین خرفه برای سردمزاجان ضررهایی مثل تاریکی چشم، ضعف بینایی و معده و قوای جنسی را به دنبال دارد.
مصرف خرفه در دوران بارداری ممنوع است.

کرفس، نعناع، مصطکی

اسپرزه

جهت دریافت اطلاعات به‌روز با مشاوران ما تماس بگیرید

این گیاه به صورت‌های حب، معجون، شربت و... مصرف می‌شود.

مضعف مبرودین
مضر معده و طحال
قاطع نزف الدّم
مسهل صفرا و خون
مدرّ بول
مفتّت حصات
حابس حیض
مسکّن حرارت رحم
مسمن مزاج حار