نام های گیاه:

نام فارسی: افسنتین
نام علمی: Artemisia absinthium
نام انگلیسی: Wormwood، Absinth، Absinthium، Mingwort
نام فرانسه: Grande absinthe، Herbe sainte،
نام آلمانی: Wermuth، Absinth Wermuth
نام ایتالیایی: Assenzio
نام عربی: افسنطین
نام‌های دیگر: مروه، خترق

ماهیت گیاه:

افسنطين كبير يا افسنطين به‏ طور كلى گياهى است علفى، پايا و سازگار با شرايط نامساعد رويش. بلندى ساقه آن نیم تا یک متر و داراى شاخه‏ هاى متعدد خاكسترى‏ رنگ است. برگ هاى آن داراى بريدگى‏ هاى خيلى عميق به رنگ سفيد نقره ‏اى، پوشيده از تارهاى نازك كه در حقيقت غده‏ هاى كوچكى هستند به شكل مو يا تار نازك ديده مى‏شوند. گل هاى آن زردرنگ كه در يك مجموعه خوشه ای مدوّر و كروى در تابستان ظاهر مى‏ شوند. ميوۀ آن خشك، كوچك و بدون كاكل است. از تمام اعضاى گياه بوى قوى و نافذى استشمام مى‏ شود. برگهاى آن تلخ است. بوى آن طورى قوى است كه قطعات كوچك برگ و گل گياه اگر در گنجه لباس گذارده شود، موجب گريز حشرات و بيد مى‏شود.

محل رویش و تولید:

افسنطين در مناطق مختلف اروپا، آسيا و در كشورهاى ايران و هندوستان (كشمير) و روسيه (سيبری) پراکنده است. در ايران در مناطق شمال در كوه هاى گيلان، طالش، آستارا، عمارلو و همچنين در دامنه‏ هاى كم‏ ارتفاع البرز مى‏ رويد.
تكثير آن از طريق كاشت بذر آن و يا با تقسيم كردن گياه و كاشت آن در بهار انجام مى‏ گيرد. دامهايى كه از اين گياه بخورند گوشت آنها يك مزه نامطبوعى مى‏گيرد.

فصل جمع آوری:

شهریورماه

نوع مرغوب:

رنگ آن مایل به سرخی، رایحۀ آن تند و طعمش تلخ است.

کیفیت و درجه گیاه:

گرم در درجه اول و خشک در درجۀ سوم

خواص و افعال کلی:

تقویت كبد، کیسۀ صفرا، طحال
تحریک اشتها
رفع و کاهش سردرد، لقوه، فلج، سستی اعضا، صرع، سکته، کابوس، سرگیجه، مالیخولیا؛ اختلالات چشم، گوش، دهان، حلق؛ انواع کرم؛ بواسیر
تسکین دردهای اعصاب
جذب و پاکسازی مواد غیرمفید از ریه و معده
تنظیم قاعدگی
افزایش ادرار، تعریق و شیر مادران

مواد موثره و ترکیبات شیمیایی گیاه:

افسنطين محتوی یک گلوكوزيد تلخ به نام آبسنطين (Absinthin) و یک اسانس روغنى است. معمولا اسانس و گلوكوزيد در غده‏هاى شبيه به مو و تار كه سطح خارجى گياه را پوشيده، يافت مى‏شود. به علاوه يك تركيب متبلور نيز در گياه مشخص شده بنام ماده تويون (Thuyone)، كه به همراه تويول (Thuyol) و چند ماده ديگر، اسانس اين گياه را مى‏سازند.
تويون يك ستون (Cetone)‏ است كه معمولا ماده عامل گياه سرو تبرى (Thuya orientalis) است. اين ماده در اسانس افسنطين نيز به مقدار زياد وجود دارد و به نظر مى‏رسد كه عامل مضرّ موجود در برخى از ليكورهاى افسنطين همين ماده است.

مقدار مصرف:

به تنهایی از جرم آن 5 تا 10 گرم و به‌صورت جوشانده تا هفت گرم.

نحوه مصرف:

برای تهیه دمنوش افسنطین، نیم قاشق چایخوری افسنطین خشک یا یک قاشق چایخوری افسنطین تازه را در دو فنجان آب جوش به مدت پنج تا ۱۵ دقیقه دم کنید.

عوارض گیاه:

ضعیف‌کنندۀ دهانۀ معده است
مصرف در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.

مصلح گیاه:

برای سردمزاجان انيسون و مصطكی و برای گرم‌مزاجان شربت انار

بدل گیاه:

غافث، اسارون و هلیلۀ زرد

محصولات مهم ترکیب شده از گیاه:

جهت دریافت اطلاعات به‌روز با مشاوران ما تماس بگیرید.

اَشکالِ داروئی گیاه:

این گیاه به صورت‌های حب، معجون، شربت و... مصرف می‌شود.

اصطلاحات طبی قدیم:

مفتح
ملطّف
مشهی
قابض
مسهل صفرا و ماء اصفر
مسهل سودا

توضیحات

افسنطين گياهى است علفى، پايا و سازگار با شرايط نامساعد که در مناطق مختلف اروپا، آسيا و در كشورهاى ايران و هندوستان (كشمير) و روسيه (سيبری) پراکنده است. بلندى ساقۀ آن نیم تا یک متر و داراى شاخه‏ هاى متعدد خاكسترى‏ رنگ است. گل هاى آن زردرنگ است كه در يك مجموعه خوشه ای مدوّر و كروى و در فصل تابستان ظاهر مى‏رویند. ميوۀ آن خشك، كوچك و بدون كاكل است. از تمام اعضاى گياه بوى قوى و نافذى استشمام مى‏ شود. برگ هاى آن تلخ است. بوى آن طورى قوى است كه قطعات كوچك برگ و گل گياه اگر در گنجه لباس گذارده شود، موجب گريز حشرات و بيد مى‏ شود.

افسنتین (افسنطین)

افسنطین تقویت‌کنندۀ قلب و كبد، تحریک‌کنندۀ ترشحات معده و صفرا، اشتهاآور، برطرف‌کنندۀ نفخ، اسهال و قولنج‌های روده، ازبین‌برندۀ کرم‌ها، ضدعفونی‌کننده، ادرارآور و قاعده‌آور است. هرچند عوارضی هم دارد؛ ازجمله دهانۀ معده را تضعیف می‌کند و برای بانوان باردار توصیه نمی‌شود.

طبع آن گرم و خشک و نوع مرغوب آن مایل به سرخ با بوی تند و طعم تلخ است.

این گیاه را به صورت‌های گوناگون ازقبیل دمنوش و آرد جرم آن مصرف می‌کنند.

افسنتین (افسنطین) در مزرعه

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “افسنطین (افسنتین) اصلی”