نام های گیاه:

نام فارسی: بابونه
نام علمی: Marticaria Chamomilla، Anthemis Nobilis L
نام انگلیسی: Camomile (بریتانیایی)، Chamomile (آمریکایی)، Roman Chamomile، Common Chamomile، German Chamomile
نام فرانسه: camomille
نام آلمانی: Kamille، Romische Kamille، Hundskamille
نام ایتالیایی: camomilla
نام عربی: مُشرَف
نام‌های دیگر: بابونۀ شیرازی، بابونۀ حقیقی، بابونق، بابونج

ماهیت گیاه:

بابونه نام عمومی دسته‌ای از گیاهان دارویی است که دو گونۀ اصلی آن عبارتند از: بابونۀ آلمانی (Matricaria recutita) و بابونۀ رومی (Chamaemelum nobile) که در ایران با نام «بابونۀ شیرازی» شناخته شده است. بابونۀ آلمانی گیاهی است یک‌ساله و ظریف با گل‌های معطر که بیشتر به‌صورت چای به مصرف می‌رسد. ساقه‌های آن چندان قوی نیستند و هم‌زمان با رشد گیاه ممکن است خم ‌شوند. بابونۀ رومی گیاهی است چندساله که هم به‌صورت پوشش زمینی هم به‌صورت خزنده روی لبۀ دیوارها دیده می‌شود.
بابونه به طور کلی ساقه‌های سبز مایل به سفید، برگ‌های نامنظم بریده‌بریده و پوشیده از کرک دارد و گل‌های آن به‌طور منفرد در انتهای ساقۀ گل‌دهنده می‌روید و گلبرگ‌های سفیدرنگ آن قسمت مدور و برجستۀ زردرنگ را احاطه می‌کنند.

محل رویش و تولید:

نوع خودروی گیاه بابونه را در کنار راه‌ها و جاده‌ها، مزارع دروشده و زمین‌های بایر می‌توان دید. بابونۀ وحشی در مناطق مختلفِ شمال و جنوب کشورمان نیز می‌روید. فارس، کازرون، اندیمشک، خرم‌آباد و تهران جزو این مناطق‌اند. بابونه گیاهی سرسخت است و دربرابر شرایط بد آب‌وهوا، گرما، سرما، خشکی و کم‌آبی مقاوم است. خاک شور عملکرد بابونه را تضعیف می‌کند. هرچند این گیاه در سایه نیز می‌روید، ذاتاً نور را دوست دارد و نور فراوان عملکردش را بهبود می‌بخشد.

فصل جمع آوری:

زمان کشت بابونه بهار و پاییز است. کشت بهاره از نیمۀ دوم اسفند آغاز می‌شود و کشت پاییزه از اواخر تابستان ولی کشت پاییزۀ این گیاه کیفیت بهتری دارد. بهترین دما برای جوانه‌زنی گیاه بابونه بین 12 تا 20 درجۀ سانتیگراد است.

نوع مرغوب:

گل‌های ریز و بسیار خوشبو دارد.

کیفیت و درجه گیاه:

در دوم گرم و در اول خشک

خواص و افعال کلی:

تقویت مغز و اعصاب؛ سیستم ایمنی بدن؛ معده، اشتها؛ میل جنسی
ترمیم و کمک به سلامت لثه و دندان
رفع و کاهش افسردگی و اضطراب؛ سرماخوردگی و گلودرد؛ زخم معده، ورم معده و گازهای معده؛ اختلالات رودۀ تحریک‌پذیر، بواسیر؛ اختلالات قاعدگی؛ جوش‌های صورت، اگزما، کهیر و خارش پوست
آرامش بخش اعصاب
تسکین سردرد و میگرن؛ درد چشم و گوش؛ دردهای عضلانی، کمر و مفاصل؛ دردهای قاعدگی
کنترل نقرس
تنظیم و بهبود کیفیت خواب
افزایش شیر مادران؛ ادرار
پوساندن سنگ مثانه
زیبایی، شادابی و شفافیت پوست و درخشندگی موها

مواد موثره و ترکیبات شیمیایی گیاه:

تمام اعضاى گياه بابونه داراى اسانس بسيار قوى است كه شامل نوعى الكل به نام بورنئول (Borneol) يا كامفول (Camphol)‏ است و به علاوه داراى مقدارى از انواع ترپن‏ها (Terpene) است كه منشاء بوى تندی است که در اثر مالش گیاه از آن برمی‌خیزد.‏
بابونه رومى داراى اسانس روغنى آنته‏من‏ (Anthemene)، يك گلوكوزيد تلخ، آنتميك اسيد و يك آلكالوئيد بنام آنتمين‏ (Anthemine) است. مقداری اسانس روغنى، سولفور، همچنین مقادیری از استرها، اسيدها، الكل‏ها، آنتمول‏ (Anthemol) و آزولن‏ها (Azulene) در آن وجود دارد.

مقدار مصرف:

تا 15 گرم

نحوه مصرف:

برای تهیۀ دمنوش بابونه کافی است‌ یک قاشق چای‏خوری بابونه را در یک لیوان آب جوش بریزید و به مدت 10 دقیقه روی شعلۀ غیرمستقیم بگذارید.

عوارض گیاه:

بابونه ممکن است به‌ندرت واکنش‌های خفیف آلرژیک ایجاد کند.
مصرف آن برای بانوان باردار توصیه نمی‌شود.
مضر حلق است.

مصلح گیاه:

عسل و انار

بدل گیاه:

بومادران

محصولات مهم ترکیب شده از گیاه:

جهت دریافت اطلاعات به‌روز با مشاوران ما تماس بگیرید.

اَشکالِ داروئی گیاه:

این گیاه به صورت‌های حب، معجون، شربت و... مصرف می‌شود.

اصطلاحات طبی قدیم:

مقوی دماغ، اعصاب، باه
مسکن درد سینه، جگر، احشا
محلل ریاح
مدر عرق، بول، حیض
مفتت حصاة مثانه
ملین اورام

توضیحات

بابونه گیاهی است پایا و بسیار معطر با طبعی گرم و خشک. ساقۀ آن سبز مایل به سفید، برگ‌هایش بریده‌بریده و پوشیده از کرک است. گل‌های آن به‌طور منفرد در انتهای ساقۀ گل‌دهنده می‌روید و گلبرگ‌های سفیدش قسمت برجسته و مدور زردرنگ را احاطه می‌کنند. گونه‌های شناخته‌شدۀ بابونه بسیارند اما دو گونۀ‌ اصلی آن که کاربرد بیشتری دارند عبارتند از بابونۀ آلمانی (Matricaria recutita) و بابونۀ رومی (Chamaemelum nobile) که در ایران با نام «بابونۀ شیرازی» شناخته شده است.

مزرعه بابونه شیرازی

بابونه مقوی مغز و اعصاب و سیستم ایمنی است و اشتها و میل جنسی را افزایش می‌دهد. دردهای عضلانی و مفاصل را تسکین می‌دهد، اختلالات گوارش را برطرف کرده، به شفافیت و درخشندگی پوست و مو و رفع جوش و چین‌وچروک کمک می‌کند. مصرف چای و دمنوش بابونه يك تا دو فنجان در روز است و باید متعادل باشد؛ چراکه مصرف بیش ‌از ‌حد آن باعث سردرد، خواب‌آلودگی، تهوع و استفراغ، تعریق شدید، ورم چشم و زخم‌های دهانی می‌شود. کسانی که به گل‌های خانوادۀ مینا و داوودی حساسیت دارند، نباید از چای بابونه استفاده کنند. همچنین مصرف همزمان بابونه با داروهای ضدانعقاد و داروهای رقیق‌کنندۀ خون و الکل ممنوع است. روغن بابونه فقط برای استعمال خارجی است. محصولات بابونه محرک خفیف رحم هستند، بنابراین خانم‌های باردار قبل از مصرف بابونه با پزشک خود مشورت کنند.

بابونه شیرازی

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “بابونه شیرازی”